De Rivier (songtekst in Nederlands)
Ik ben op een mooie avond
naar de Bristolstraat gegaan
en daar leken de passanten
op een veld van golvend graan.
Bij de spoorbrug over ’t water
zong een man een liefdeslied
dat weerklonk onder de bogen:
"Echte liefde eindigt niet.
Liefste, ik zal van je houden
tot rivieren over bergen springen,
van China tot in Afrika
de vissen in de straten zingen.
Tot de diepe, grijze Noordzee
aan een lijn te drogen hangt
en de Grote Beer de Kleine
in zijn armen terugverlangt.
Uren, dagen, maanden, jaren,
vlieden als een schaduw heen?
Niet voor mij, aan wie de liefde
als een nieuwe god verscheen."
Maar de klokken gingen grommen,
gingen bonzen, wijd en zijd:
"Laat de Tijd je niet bedriegen.
Niemand overwint de Tijd.
In de grot van boze dromen,
in het Oordeel na de lust,
zit de Tijd op jou te loeren
en hij kucht, wanneer jij kust.
Want in hoofdpijn en in zorgen
wordt het leven zwak en vaag,
tot de Tijd zijn prooi komt halen,
morgen of wellicht vandaag.
Sneeuw maakt ook de groenste dalen
tot een witte woestenij.
En de sprongkracht van de danser
is op zekere dag voorbij.
Steek je handen in het water,
tot je polsen toe erin.
Vraag dan, wat er is gebleven
van het prachtige begin.
In de gangkast kraakt een gletsjer,
een woestijn is het ledikant.
En de barst in de theepot
is een laan naar Dodenland.
Als gelovigen gaan vloeken
en de dief de waakhond bijt,
en Sneeuwwitje voor haar dwergen
haar slanke benen spreidt,
kijk dan even in de spiegel.
Kijk je wanhoop maar eens aan.
Want het leven blijft een zegen,
al is alles vreemd gegaan.
Blijf maar uit het raam staan kijken,
huil een beetje voor mijn part.
Hou van je duistere buurman,
met heel je duister hart."
Daar werd heel diep in de avond
klok noch minnaar meer gehoord.
De rivier met zijn diep water
stroomde onverschillig voort.
The River (lyrics in English)
I went, on a beautiful night
to Bristol Street
and there the passerbys seemed
like a field of waving corn.
On the railway bridge over the water
a man sang a love song
that echoed under the arches:
"True love does not end.
Darling, I will love you
until rivers jump over mountains,
from China to Africa
the fish sing in the streets.
Until the deep, gray North Sea
hangs on a line to dry
the Big Dipper and the Little
take eachother in their arms.
Hours, days, months, years,
flee as a shadow?
Not for me, to whom love
appeared as a new god. "
But the clocks went growling,
went banging, far and wide:
"Don't let time fool you.
Nobody overcomes time.
In the cave of bad dreams,
in the Judgment after lust,
Does time lie in wait for you
and he coughs when you kiss.
For in headaches and in worry
life is weak and vague,
until the time comes for his prey,
tomorrow or perhaps today.
Snow also makes the greenest valleys
into a white wasteland.
And leaping of the dancer
is one day ended.
Put your hands in the water,
up to the wrists.
Then ask, what has remained
the beautiful beginning.
In the hall closet creaks a glacier,
a desert is the bed.
And the crack in the teapot
is the road to Death.
As believers begin cursing
and watchdog bites the thief,
Snow White for her dwarves
her slender legs does spread,
Then look in the mirror.
Look once at your despair.
For life remains a blessing,
Everything has gone wrong.
Stay standing watch at the window,
cry a little for my part.
Love your dark neighbor,
with all your dark heart. "
There was deep in the night
clock nor lover heard.
The river with its deep water,
indifferent flowed forth.
No comments:
Post a Comment